19 Şubat 2009 Perşembe

BİR FOTOĞRAF -OBAMALAR 1996


new york'lu sanatçı mariane cook ABD'li çiftleri çektiği fotoğraf projesine 1996'da başlamış. o zamanlar ziyaret ettiği çiftlerden biri barack obama ve eşi michelle. işte o karşılaşmadan notlar..

michelle obama:

" barack'ın siyasi bir kariyer yapması çok muhtemel ama henüz aramızda uzlaşamadık. ben çok dikkatliyim siyaset konusunda. bana kalırsa bu kaba ve şüphenin olduğu dünya için fazlasıyla iyi bir insan barack.

sanırım hayatımız o yönde gidiyor. gerçi ben çocuk istiyorum, ailemle ve arkadaşlanrımla seyahatlere gitmek istiyorum. herhalde ileride çok meşgul olacağız. gelecek bizim için ne getirecek ben de merak ediyorum. açık olmak, değişik tecrübeler edinmek, deneyimledikçe kolaylaşıyor sanki. iş hayatım olmasaydı, şu an tanıdğım insanları tanımaz ve risk almaktan korkardım.

barack sayesinde daha rahat ve risk alabilen bir insan oldum. hep yaptığım gibi değil bir şeyleri farklı yapmayı öğrendim. barack ise her zaman öyleydi. ben daha güvence ve emniyet arayan biriyim. 'biraz beklemek gerek' diyen tarafım.

barack obama:

"hayatım boyunca aile kurmaya çalıştım. ister hikayelerle, ister anılarla ya da arkadaşlarımla olsun, hep bir aile oluşturma çabası vardı içimde. michelle'in çok farklı bir geçmişi var. o ailesiyle birlikte büyümüş. anne evde, erkek kardeş, köpek ve hep aynı ev. biz bu ülkenin farklı aile modellerini temsil ediyoruz. bir tarafta sağlam ve tertipli aile, diğer tarafta klasik aileden uzak, sürekli seyahatte, birbirinden ayrı. sanırım çok derinde sağlam ve bir arada olan bir aile nasıl olurdu sorusunu sordum her zaman.

michelle çok güçlü bir karakter. ne istediğini, kim olduğunu, köklerinin nerede olduğunu tam olarak bilir. ama gözlerinin içine baktığınız zaman ne kadar kırılgan olduğunu da farkedersiniz. kendinden emin ve güzel bir kadın olarak o da hayatta mücedele eden biri. kırılgan ve ürkek tarafının yanında güçlü tarafı var; galiba ben çeken de bu oldu.

bizim ilişkimizi zenginleştiren onunla çok mutlu olmam. o öyle çok tanıdık ki, karşısında farklı olmama gerek yok. beni çok iyi tanıyor ve ona güveniyorum. gene de bazen sır gibidir. yanna uzanıp yattığım zaman kendimden çok farklı hayat tecrübesi, hatırıaları ve düşünceleri olan biri olduğunu düşünürüm.

güven ve yabancılık arasındaki gerilim bizi birbirimize çekiyor ve kaynaştırıyor. çünkü ne kadar güvenirseniz güvenin her zaman sizi şaşırtacak bir sürprizle karşılaşabilirsiniz.. ( foto/metin: mariana cook/the new yorker)

Hiç yorum yok: