23 Temmuz 2008 Çarşamba

insanın en iyi yaptığı şeylerden biri fotoğraf çekmek..


ne olduysa oldu, ne zaman başladıysa başladı ama galiba dijital makinelerin, cep telefonların önce yaratılması sonra da sokaktaki adamın satın alabileceği fiyatlara inmesiyle oldu her şey. tabi çekilen fotoğrafların albümlerde değil, herkesin uzanabileceği/dikizleyebileceği muhtelif internet ortamlarına taşınması da fotoğraf seviciliğini üst mertebelere taşımadı değil. konu fotoğraf sevmek mi, o da değil. yoksa 2'debir dergisi türkiye'nin en çok satan dergilerinden biri olurdu mesela. hayır konu büyük resim. büyük resim de 'sen de öleceksin' diyor. ölmeden önce kendini en sevdiğin yerinden göster hiçbir şey yapamıyorsan diyor. göstermek bir gösteri sanatına dönüştü. en ummadığınız insan bir bakıyorsunuz ayak parmağını dayıyor gözünüze. sanal alemde hem gösterip hem de vermiyorsunuz hem de yüzünüzle örneğin facebook arkadaşlarınız oranında belki de şöhretin kapılarını aralayabiliyorsunuz..

15 Temmuz 2008 Salı

patti smith..


14-15 yaşlarındayım. mevsimlerden nisan havası. pforzheim wenz nehri kıyısı. anja, elke, rainer ve ben varız. gitarımız var bir de grass. bir de blowing in the wind. anja'nın kendi besteleri joan baez'inkilere karışıyor. en sonunda frederique'i söylüyoruz bağıra bağıra. hava gündüzden geceye nasıl geçiyor kimse anlamıyor. uyku tulumlarımız yanımızda olsa uyuyacağız oracıkta. şarkı söylemek dışında başka bir şey söylemeye kimse cesaret edemiyor. kalkıp yürüyerek dağılıyoruz evlerimize tek tek...