15 Temmuz 2008 Salı

patti smith..


14-15 yaşlarındayım. mevsimlerden nisan havası. pforzheim wenz nehri kıyısı. anja, elke, rainer ve ben varız. gitarımız var bir de grass. bir de blowing in the wind. anja'nın kendi besteleri joan baez'inkilere karışıyor. en sonunda frederique'i söylüyoruz bağıra bağıra. hava gündüzden geceye nasıl geçiyor kimse anlamıyor. uyku tulumlarımız yanımızda olsa uyuyacağız oracıkta. şarkı söylemek dışında başka bir şey söylemeye kimse cesaret edemiyor. kalkıp yürüyerek dağılıyoruz evlerimize tek tek...

Hiç yorum yok: