işleri venedig bienali'nde sergilenen ilk amerikalı fotoğrafçıydı diane arbus. ama bu bir şey demek değil arbus'un ürettikleri ve yaptıklarını anlatmak için. 71 sene yaşadı. zamanı geciktirici faktörlerin bugünkü gibi yaygın olmadığı bir dönem için fena bir ömür süresi sayılmaz yani. üstelik kendi kararıyla bir ömre son vermek için hiç değil.. fotoğraflarındaki bozuk ve deforme bakışı seviyorum. yabancılaşmayı, izolasyonu ve irite edici cinselliği anlatışını da. zengin ve fakir, ünlü ve ünsüz, özellikle travestiler, cüceler, orospular, dövmeliler, sakatlar gibi dışlanmışlar, diane arbus'un siyah-beyaz ülkesinin insanlarıydı. iyi aile kızından beklenmeyecek cüreti vardı. ekstrem, yabancı, yasak ve müstehcen olan çekti onu. zeki, yetenekli, utangaç ve seks düşkünü ve depresif bir kişiliği vardı. eserlerini kendi ihtiyaçları ve toplumsal konvansiyonların zıtlıklarından yaratan bu kadın insanların bakışını değiştirdi, orası kesin. estetik kriterleri altüst etti.. 2005'te geniş bir retrospektif sergiyle halk önüne çıkan diane arbus'un daha önce hiç kimsenin görmediği fotoğrafları iki sergiyle karşımızda. müthiş!! ikisi de mayıs'ta açıldı ama hala izlemek için şansınız var:
timothy taylor gallery
20 mayıs-27 haziran
national museum cardiff
09 mayıs-31 ağustos
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder